Iftar op het Kiel: “De laatste tien nachten van de ramadan zijn je goede daden extra veel waard”

~Indra

“Dhahaba ad-dhama wa abtallati al oeroeq wa thabata al-ajr in shaa Allah”, gaat zachtjes over iedereens lippen. Dadels worden van een schaaltje genomen, opengescheurd en in stilte opgegeten. “Weet jij wat je moet zeggen bij het verbreken van het vasten”? De 13-jarige Yaqoub lacht zachtjes en geeft eerlijk toe dat hij het niet weet, maar stopt alsnog een dadel in zijn mond.

Feestelijke slingers wensen iedereen een 'gezegende ramadan'

De sfeer is ontspannen in het Egyptisch-Marokkaanse huishouden op het Antwerpse Kiel waar ik een avond mee een iftar mag beleven. Aan de muur hangen slingers, voor het raam hangen lampionnen en de tafel is gedecoreerd met een aangepast tafellaken en feestelijke bekers. Op alle feestdecoratie staat in sierlijke letters dezelfde boodschap: Ramadan Mubarak, wat zoveel betekent als “Gezegende Ramadan.”

De dorst is verdwenen, de aders zijn bevochtigd en de beloning is vastgelegd met de wil van God

Dadel meets pizza

“De betekenis van het gebed waarmee we het vasten breken is: ‘de dorst is verdwenen, de aders zijn bevochtigd en de beloning is vastgelegd met de wil van God’”, zegt Ahmed, vader van een gezin van drie kinderen dat vandaag aangevuld wordt met nichtjes, neefjes en een nieuwsgierige studente journalistiek. “We zeggen dat omdat de profeet Mohammed hetzelfde zei en we zijn voorbeeld willen volgen”. Over de hele wereld prevelen gelovigen hetzelfde gebed net voor ze hun vasten verbreken. Daarbij is ook het eten van een dadel soenna (traditie), een gewoonte van de profeet Mohammed die zijn volgelingen 1400 jaar na zijn dood in ere willen houden.

In dit huis worden dadels vergezeld door harira, een traditionele Marokkaanse linzensoep en chebekia, mierzoete gevlochten honingkoekjes. Daarnaast staat zelfgemaakte pizza, gevulde broodjes en rijst op het menu. Overmoedig begin ik aan wat ik me op voorhand had ingebeeld als een schranspartij, maar ik moet toegeven dat het waar is wat gezegd wordt. Mijn maag protesteert. Na een dag vasten, zit je na enkele happen vol.

Laylat al qadr

“Dit jaar is het vrij gemakkelijk om naar de moskee te gaan voor taraweeh”, vertelt Yasmina, de oudste dochter van het gezin, me. Taraweeh zijn de gebeden die gebeden worden in de moskee na het verbreken van het vasten. “Vorige jaren was taraweeh telkens heel laat ’s avonds, maar dit jaar is het gebed relatief vroeg omdat we ’s avonds al mogen eten rond half negen. Enkele jaren geleden was maghreb (het avondgebed dat etenstijd inluidt) pas om tien uur en dan was het lastig om daarna nog naar de moskee te gaan als je een dag later naar school of naar het werk moest”, klinkt het nog. “Nu is dat dus gemakkelijker”.

“Vooral de laatste tien nachten van de ramadan is het belangrijk om naar de moskee te gaan”, voegt haar vader er nog aan toe. “Dan valt Laylat al-Qadr, de nacht waarop de Koran aan Mohammed geopenbaard werd. Niemand weet in welke nacht dit precies gebeurde, maar het was een van de laatste tien nachten van de ramadan. Op die nacht zijn je goede daden extra veel waard, dus iedereen doet extra hard zijn best om tijd door te brengen in de moskee of aan liefdadigheid te doen tijdens de laatste tien nachten”.

Vooral de laatste tien nachten van de ramadan is het belangrijk om naar de moskee te gaan

Ik word aangespoord nog een hap te nemen, maar mijn maag blijft tegensputteren. Ik voel dat het stilletjes tijd wordt voor mij om te vertrekken. Vader, moeder en de kinderen staan op. Te voet wandelen ze naar wat in de volksmond “De Grote Moskee van het Kiel” genoemd wordt. Terwijl ik de andere richting op wandel om de bus naar huis te nemen, zie ik hoe meer en meer mensen uit hun huizen komen en me voorbij wandelen richting het gebedshuis. Wat Nietzsche ook mag beweren, God is springlevend en hij lijkt hier in de buurt te wonen.

Bij deze iftar staat onder andere zelfgemaakte pizza op het menu